De Weesperzijde, waarschijnlijk een van de meest chique kades van de stad, kent vele geweldige adresjes. Op culinair vlak dan, al moet ik eerlijk bekennen dat ik hier ook met alle liefde een pand zou willen betrekken. Ooit. Je moet als mens immers iets te dromen over houden. Maar, tot die tijd moet ook ik het doen met aangenaam verpozen in de horeca langs deze Amsterdamse zijde. En dat kan dus prima. Dankzij iconen als Hesp, de Ysbreeker en Aan de Amstel. Maar ook daartussen zit onverwachts voldoende leuks. Zo staan onder meer de Griek (ja ja, wansmaak, maar puur jeugdsentiment) en de Ethiopiër (voorloper van het ‘shared dining’-gedachtengoed) nog op mijn culinaire to-do-lijstje. En tot voor kort ook Kees. Of liever gezegd een dinertje Bij Kees.
Een op het eerste gezicht geen opvallende locatie, mede vanwege de afbladderende verf op de buitenmuur, en de simpele luifel. Maar desondanks staat is het maar al te vaak loeidruk Bij Kees. En met alle reden. Op de benedenverdieping kun je namelijk prima terecht voor een biertje of ander drankje aan de bar. En op de vide op 1-hoog voor een drie-gangenmaaltijd, met een dagelijks wisselend menu. En dat volgens een heel simpel principe: je eet gewoon wat de pot schaft. En die pot die deel je met je tafelgenoten.
En hoewel Kees oogt als een simpel eetcafe, is dat niet geheel het geval bij het eten. Tenminste, ik heb een langzaam gerookte en vervolgens kort aangebakken onglet (longhaas) met ingekookte rode wijnsaus nog nooit op de menukaart van een eetcafe zien staan. Maar Bij Kees ligt deze dus wel keurig op je bord. En dat nadat je eerst hebt genoten van een amuse (gegratineerde schorseneer, walnoot en blauwe kaas), een mengsel van rode biet en makreel en een 
winterse salade met gegrilde pompoen, parmezaan en parmaham. Waarna je je in willekeurige volgorde naast de onglet nog tegoed mag doen aan gamba’s in een zachte mosterdsaus, griet met venkeltapenade en zachtgesmoorde seizoensgroenten. Met als klap op de vuurpijl een huisgemaakte carameltaart met gestoofde kaneelappeltjes. En hoewel het dus geen borden vol zijn maar eerder kleine schaaltjes in het midden op tafel, keer je met zo’n arsenaal aan gerechten bommetjevol huiswaarts. En dat voor een bescheiden prijsje van E. 26,50 per persoon. En op dinsdagavonden vanwege de crisis zelfs voor maar E. 21,50.
Bij Kees moet je dus zijn. Gewoon voor drinken en eten, maar dus ook gewoon drinken.
Weesperzijde 44
PS: Dames, vergeet tijdens het bezoekje aan deze nieuwe vriend vooral niet om minimaal een keertje te toiletteren. Al is het alleen al vanwege de verzameling porseleinen poppetjes. Geniaal, net als de Bouquetreeks.
