Frank van Frank’s Smoke House stond met een nieuwe advertentie in het Parool. Met een cowboy outfit (zo zag ik er in mijn vroege jeugd ook graag uit) stond hij kauwend aan een beef jerky reep op de gevoelige plaat. De wervende tekst luidde: Een beetje vreemd, maar wel lekker!
Maar waarom is het nou vreemd? Voor de zekerheid zocht ik het op in de Dikke van Dam. Geen vermelding… vreemd..
De eerste keer dat ik een lichte verslaving aan die taaie, droge reepjes rund opdeed was rond 1996. Ik ging tijdens mijn studie op studiereis naar China. Mijn lieve Chinese teamgenote voerde mij regelmatig Niúròu gān (牛肉乾). De blikken van mijn Hollandse medestudenten spraken boekdelen, het droge vlees was blijkbaar vreemd, maar ik vond het lekker.
Een trouwerij van vrienden in Zuid Afrika zorgde voor een hernieuwde opleving van mijn gedroogde dwangneurose. Ik kocht tijdens ons reisje een dagelijkse portie biltong. Heerlijk gedroogd rundvlees van de bil, in de vorm van een tong (reepje). Naar recept van Hollandse kolonisten in het pre-vriezer tijdperk. Gek dus, dat we het in Nederland een beetje vreemd vinden.
Tijdens de veertigste verjaardag van een Achterhoekse vriend trakteerde hij ons op Nagelhout van het hert. Een variant op het normale aan een plank (hout) met spijkers (nagels) gedroogde stukje koeienbil. In de Achterhoek vinden ze gedroogd rundvlees dus helemaal niet zo vreemd. Ze geven het alleen een vreemde naam.
En dit jaar waren we in de Verenigde Staten. We aten dat gedroogde vlees met alweer een rare naam: Beef Jerky. Naar verluid is Jerky een verbastering naar het Spaanse woord Charqui. Dat woord is weer geleend van de Inca’s, die hun gedroogde lama’s de naam ch’arki meegaven. Dus nee, Jerky komt niet van dat bekende scheldwoord.
Toevallig zapte ik tijdens ons verblijf in de VS langs een bijzonder theatrale TV kookwedstrijd. Bij Iron Chef America daagt een opkomende chef een zeer bekende gevestigde chef uit. Een Japanner die zich gedraagt alsof hij een mysterieus Martial Arts gala in een jaren zeventig film aankondigt, presenteert het geheime ingrediënt. De ogenschijnlijk onvoorbereide chefs moeten daar binnen een half uur een geweldige drie gangen maaltijd mee bereiden. Dat alles in geweldig spectaculair belicht ‘Kitchen Stadium’, flitsen, rookpluimen, alles er op en er aan.
Tijdens deze aflevering was de schok groot. De jury keek vol afgrijzen hoe de Japanner met strenge blik een hele tafel vol met allerlei soorten Jerky onthulde. De chefs leken ontzet, hoe moest dat nou verder… een culinair 3 gangen menu met Jerky, een ónmóóóóógelijke opgave.
Een beetje spektakel is die Amerikanen wel toevertrouwd. Chef Stephen Kalt won ternauwernood van de beroemde Alex Guarnaschelli, met uitzonderlijk mooie gerechten. Het was een beetje vreemd, maar ongetwijfeld bijzonder lekker.
Te koop bij Frank’s Smoke House
Wittenburgergracht 303
T. 020 6700774
www.smokehouse.nl
