We hebben John Dory ontmoet. En sindsdien mag het van mij iedere dag visdag zijn. Waarom?
Lees verder
We hebben John Dory ontmoet. En sindsdien mag het van mij iedere dag visdag zijn. Waarom?
Soms kom je zaken tegen waarvan je wilde dat je ze eerder had ontdekt. Zo liep ik onlangs door de Antoniebreestraat en zag daar op de hoek met de Snoekjessteeg een groot gordijn wapperen en ik kon het niet laten om naar binnen te gluren. Het grote wapperende gordijn bleek de deur te zijn naar een grote hippe taart-tent, genaamd Betty Blue. En eigenlijk doe ik ze met die woorden echt te kort. Ze hebben hier naast een kaart vol cupcakes, taart en andere zoetigheid, ook een leuke kaart voor ontbijt en lunch.
De tijd dat je kreeft alleen kon eten in poepchique restaurants is gelukkig voorbij. Kreeft is ingeburgerd en wel. Niet alleen de good old halve of hele kreeft, ook eten we tegenwoordig met z’n allen lobster rolls, kreeft met kip, kreeftenkroketjes, en nog veel en veel meer. En ja, ook gewoon in een eetcafé. Al laat de kwaliteit dan soms te wensen over. Want als er iets belangrijk is bij kreeft is dat die letterlijk kraak en kraakvers is. Maar toch, ik als grote kreeftfan ben er blij mee. De kreeft is back. En niet alleen op de kaart van ‘gewone’ restaurants. Er openen de laatste tijd zelfs zaken waar het draait om maar één ding: kreeft. Oké, misschien zelfs twee in het geval van Yoepz, maar we kunnen inmiddels zeggen: kreeft is here to stay.
Ik krijg de laatste tijd wel vaker de vraag of we eigenlijk wel eens iets negatiefs schrijven. Nou, daar kan ik kort over zijn: als je het je afvraagt, dan zal dat wel niet zo zijn, want anders was het je wel opgevallen.
De vraag zou misschien net even anders gesteld moeten worden, als je het mij vraagt. Waarom zijn onze blogs vooral positief? Om dat uit te leggen heb ik iets meer tijd nodig, maar misschien is het wel eens goed om te doen. Welcome to the world of Catch52…