Er is een reden dat penthouses vaak de duurste appartementen van een complex zijn. Ik dacht er altijd het mijne van, en vond het vooral ‘highly overrated’. Dakterrassen zijn leuk hoor, maar een beetje aarden met de voetjes op de vloer kan gewoon ook heel fijn zijn. Maar goed, ik schrijf niet voor niets in de verleden tijd, want kennelijk had ik voor die tijd nog nooit het uitzicht bij Floor 17 gezien.
Toen ik hoorde van MOOK pancakes werd mijn Amsterdam nog een stukje mooier. Mijn liefde voor pannenkoeken zit namelijk diep. Ik heb vijf jaar lang een bijbaantje als serveerster in een pannenkoekenrestaurant in Zeeland gehad. De lekkerste én meest aparte creaties heb ik bij mensen op tafel gezet. Denk aan: een pannenkoek met gehakt, eentje met shoarma of gewoon met ham kaas en ananas. En, ik mocht in mijn pauze een pannenkoek van de kaart kiezen. Die met spek en kaas was mijn favoriet, en of course ging daar ook stroop en poedersuiker overheen. Tot zo ver mijn diepgewortelde pannenkoeken-liefde.
De pannenkoekhuizen in Amsterdam konden hier nog met geen mogelijkheid aan tippen. Denk oubollige interieurs en saaie kaarten: een pannenkoek met warme kersen was wel ’t spannendste wat er te ontdekken was. En toen kwam daar MOOK pancakes. Als een lichtpuntje in de duisternis… Sammy en Sten openden eind januari een hippe pannenkoekentent. Hiphop, fresh juices and pancakes: here I come!
“Toki is the word for your local hangout. Serving you products from around the world, simply and with a smile.”
In de schaduw van de Haarlemmerdijk, nee Haarlemmerstraat – sorry, ik ben met deze twee echt altijd in de war -, ligt een ontzettend leuk koffiezaakje. Niet eens piepklein, nee Toki heeft zelfs meer dan voldoende ruimte voor de echte koffie-addict. Veel meer dan je aan de buitenkant zou denken. Maar ik vind ze vooral leuk omdat ze koffie maken tot een ware kunst hebben verheven. Sterker nog, het is hun lust en hun leven. In de ietwat Japans-geïnspireerde omgeving wordt iedereen die binnenkomt waaien op zijn gemak geholpen. En als dat betekent dat je 5 minuten de tijd nodig hebt om de perfecte koffie voor te kunnen schotelen, dan neem je die tijd gewoon. Why rush?!
Ik proef het verschil tussen een chardonnay en een sauvignon blanc, ik weet dat een gruner veltliner uit Oostenrijk komt en een verdejo uit Spanje. En daar blijft het wel zo’n beetje bij. Ik weet dus niet veel van wijn, behalve dan wat ik lekker vind en wat niet. Best een prima begin, maar een gemiddelde wijnkaart in een restaurant kan ik dus niet echt lezen. En dat is inderdaad best een beetje onhandig als je ‘beroepsmatig’ ongeveer drie keer per week uit eten gaat… Nu kom ik er meestal heus wel uit, maar hoe leuk zou het zijn als ik ook een keer kan meepraten over welke wijnen zo lekker bij een gerecht passen en waarom? En vooral: wat zou het leuk zijn om een eigen wijnsmaak te ontwikkelen. Weten waarom je de ene wijn zo veel lekkerder vind dan de andere, en het verschil kunnen herkennen. Juist ja, de hoogste tijd voor een basiscursus wijn.
