Ik heb bij restaurant De Scheepskameel gegeten. Zonder telefoon bij de hand. Ieder normaal mens zou op het moment van constateren denken ‘sois’. Bij mij sloeg bij de constatering dat ik dat ding vergeten was, even blinde paniek in. Om twee redenen.
Reden nummer één: De Scheepskameel ligt op een voor mij volledig onbekend terrein. En nu had ik voor vertrek van huis toch echt wel even op de kaart gekeken waar het Marineterrein lag, maar ja. Daar zit je dan op de fiets. Ik denk altijd dat ik de stad inmiddels wel enigszins ken, maar ja, dit gedeelte dus niet. Mijn referentiekader: ik moest zijn ‘ergens nog voor de straat van Frank’s Smokehouse (lees: De Witterburgergracht), in de hoek voor het Scheepvaartmuseum, maar nog wel voor De Klimhal’. Hoe vaag kun je het hebben.
Na de Kattenburgerstraat twee keer op een neer gefietst te zijn, ben ik er inmiddels achter dat het streng ogende Marineterrein helemaal niet zo streng ogend is, en dat je dus gewoon door één van de poortjes van de muur door kunt én mag fietsen. De routetip daarna: zo ver mogelijk rechts omhoog aanhouden. Want dan fiets je linea recta tegen dat bloedmooie bakstenen pand aan waar De Scheepskameel in verborgen zit.
Reden nummer twee: ik heb dus geen foto’s. Mijn zus zou zeggen: “if you don’t have a picture, it didn’t happen.” Gelukkig heb ik me met alle liefde nooit iets van haar wijsheid aangetrokken (heeft ze wel hoor, daar echt niet van; ik ben vooral eigenwijs), en heb ik voor de verandering een avond lang van mijn lieve tafelgenoot, de wijn, het eten, de lieve dames en heren in de bediening en het prachtige pand mogen genieten (in willekeurige volgorde, maar wel continue). En dat was voor de verandering een hele verademing.
Wat je kunt verwachten van De Scheepskameel? De foto op de website (zie hierboven, bij gebrek aan beter dus) is exact dat wat je aantreft. Zonovergoten licht en ruimtelijk. Het ontvangst is – net als je bij Rijsel gewend bent – gastvrij en vanuit het puntje van hun tenen meer dan hartelijk. Ik ken eigenlijk weinig andere zaken waar de gastheer zich bij iedere gast inclusief handdruk gewoon eerst voorstelt bij het welkom heten alvorens je een tafel toe te wijzen. Zo de waard is, vertrouwt hij zijn gasten ten top, zullen we maar zeggen, en deze waard heeft het begrepen. De wijn? Duitser dan Duits, en daarmee geweldig (maar ja, ik ben sinds mijn bezoekje dan ook fan van de ondergewaardeerde Moesel). Het eten? Vijf categorieën (even uit mijn hoofd, want nee, ik heb dus geen foto van het menu als een reminder): koud | groente | vis/vlees | kaas | zoet. Op basis waarvan je zelf je menu kunt samenstellen. Door alle categorieën heen, dus 3 keer groente of juist 3 keer vlees kan portioneel gezien ook gewoon. En dat allemaal op basis van uiteraard seizoensproducten, dus niet perse weer zo’n signature dish als het kippetje van Rijsel. Puur en lekker.
Is het dan uiteindelijk vergelijkbaar met Rijsel? Nee. De parallellen zijn er wel degelijk, maar dat komt denk ik vooral omdat bij de eigenaren het gastvrijheid-DNA gewoon keihard ingebakken zit. En hoezeer ik ook gesteld ben op een heerlijk kippetje: ik denk dat ik De Scheepskameel nog twintigduizend keer geweldiger vind. Vanwege de licht en ruimtelijkheid van de zaak, vanwege de variëteit op het menu, vanwege de ontdekkingstocht die je maakt op het Marineterrein, vanwege het prachtige gebouw inclusief uitzicht op hartje centrum Amsterdam. En omdat het met die Rijsel-gastvrijheid ook bij deze zaak sowieso meer dan goed zit.
Normaal gesproken laat ik nu de foto’s voor zich spreken. Iets met ‘one picture says more…’ Ik hoop van harte dat het voor deze keer dat het ‘one blog can say more than a thousand pictures’ is. Want wat heb ik een heerlijke avond gehad.
Kattenburgerstraat 7, gebouw 24
PS: Voor iedereen die ook nog nooit het Marineterrein heeft uitgeplozen: je kunt ook dit ‘routefilmpje’ volgen. Stoppen ter hoogte van ongeveer ’46/’47 seconden, en je staat voor de deur van De Scheepskameel. Voor mij hielp het persoonlijk ook wel om een keer een plaatje van het gebouw zelf te hebben gezien, dus bij deze:
(fotocredits: Plaxus.nl)
