Klassiekers revisited. Dat is kennelijk het thema van mijn novembermaand. Met dank aan onder meer een weekendje Reims, ein-de-lijk dineren bij het langgekoesterde La Rive, en als klap op de vuurpijl een avondje voorproeven bij De Kersentuin. Het restaurant van het Bilderberg Hotel, schuin tegenover mijn oude vertrouwde Barretje Hilton, is namelijk een nieuwe weg ingeslagen. Een weg die mij in ieder geval so far prima is bevallen!
Ik was zelf vanuit een grijs verleden al wel bekend met De Kersentuin. Sterker nog, ik koesterde nog altijd warme herinneringen aan de signature dish van jaren geleden: de croque mademoiselle, bestaande uit brioche, een hapje foie, truffel en een kwarteleitje. Wel nu, dit is niet meer van toepassing. Maar niet getreurd: in het restaurant waar niemand minder dan Joop Braakhekke groot gegroeid is, is het roer nu in handen van chef Wessel Ruijmgaart, geflankeerd door tweesterren Michelin chef Stefan van Sprang. Ook wel bekend als het dynamic duo van restaurant Aan de Poel.
Speciaal voor De Kersentuin hebben de twee chefs de signature dishes van het chique restaurant in Amstelveen teruggebracht naar een vereenvoudigde versie. Zonder in te boeten op smaak, en al helemaal niet op het plaatje op je bord. Dat is ook niet zo gek, want niet alleen zijn het twee visionairs qua ingrediënten, beiden hebben daarnaast een servieskast waar menig vrouw jaloers op zou zijn, en dat is terug te zien in de creaties die je voorgeschoteld krijgt. Zonder overtrokken pretenties, en vooral met heel veel jeugdig talentvol bravoure. En zo is er dus opeens midden in Zuid een plek bij waar je ongedwongen maar wel culinair kunt genieten. Of zoals ze het zelf noemen: casual cuisine in het hartje van de stad.
Net als bij een aantal vergelijkbare andere zaken is het ook bij De Kersentuin geen kwestie meer van een klassiek vier-, vijf-, zes- of zevengangen naar binnen werken. Nee, ook hier hebben ze ‘het nieuwe eten’ ontdekt: een vijftien-tal kleinere gerechten op de kaart (denk formaatje tussengerecht) waar je een keuze uit kunt maken. En om met een rijkelijk gevoede buik naar buiten te lopen uit moet gaan van zo’n 3 tot 4 gerechten per persoon. Ok, laten we wel wezen: met een prijs van 15 tot 20 euro per gerecht misschien niet de goedkoopste optie. Maar zeker wel een lekkere. De ceviche van zeebaars die wij onder meer aten was bijvoorbeeld zo’n delicaat mooi gerecht dat je er eigenlijk geen genoeg van kunt krijgen. En dan was dat nog maar het begin.
De Kersentuin is wat betreft mijn persoonlijke klassiekerlijst dus terug van weg geweest. En ik kan niet wachten om nog een keer aan te schuiven bij chef Wessel en zijn team, al was het maar om die tosti van foie gras ein-de-lijk ook op mijn conto te kunnen schrijven.
En als ik de rest van Amsterdam was, zou ik hetzelfde doen. En vraag bij het bezoek dan gewoon ook even naar de chef. Als hij namelijk begint te praten over zijn ideeën en inspiratie gaat er een heerlijk culinaire wereld voor je open. Iemand om in de gaten te houden dus. De Kersentuin mag wat mij betreft in ieder geval zijn handjes knijpen met zo’n jong talent achter de pas.
Wessel, bedankt voor een heerlijke avond!
Dijsselhofplantsoen 7
