Natuurlijk is uit eten gaan leuk. Dat doe ik graag, dat is inmiddels wel duidelijk. Maar soms is het ook leuk om gewoon eens thuis uit eten te gaan. Een term die ik samen met mijn collega’s PR-technisch ooit heb weten te koppelen aan het assortiment van een of andere supermarktketen. Thuis uit eten gaan betekent namelijk niets anders dan in eigen keuken restaurantje spelen en laat die foodretailer nou vlak voor de feestdagen het superieure assortiment een beetje willen pushen. Lang leve de PR in dat geval. Maar net als de Amsterdamse horeca verschillende niveaus kent, kan dat thuis ook het geval zijn. Want het hoeft echt niet altijd pure luxe te zijn. Zelfs of liever gezegd ook niet voor mij. Er gaat – zeker in winterse tijden – namelijk niets boven een huisgemaakte stamppot, een urenlang gegaarde stoof, zowel met Hollandse, Franse dan wel Indonesische ’touch’, een mals gegrild kippetje of een zelfgeknede en vervolgens uitgerolde pizza. Enter comfortfood.

Maar verandering van spijs doet eten, en dus pak ook ik ook wel eens uit. Inclusief de zo mooi mogelijk opgemaakte borden, de wijn-spijs-combinatie en, niet te vergeten, het kaasplateau. Al hoeft er wat mij betreft bij laatstgenoemde niet eens een volledige maaltijd aan vooraf te zijn gegaan. Dus wat doe je wanneer je op een vrijdag aan het begin van de middag nietsvermoedend van een zakelijke afspraak richting kantoor per ongeluk langs het Olympiaplein komt gereden? Juist. Dan stop je. Bij l’Amuse. Immers, op zondag konden de kaasjes sowieso feilloos geblend worden in het geheel, en besides, collega’s verdienden op deze vrijdagmiddag ook wel eens een lekker kaasje. Met een glas wijn daarbij natuurlijk.

Met als gevolg een tas vol lekkernijen: van geit, via een comté, langs een roodkorst, met een vleugje blauwschimmel erbij, afgetopt met een zoete tapenade van vijg. En als klap op de vuurpijl: gedroogde muscatdruiven. Totaal overbodig natuurlijk, en eigenlijk niets meer dan een highly-overrated rozijntje, maar ja, het oog wil ook wat bij zo’n plateautje. Dus wie zijn kaasbordje eens op wilt pimpen met een twist: rij eens langs bij l’Amuse. Want zo’n straf is dat nou toch ook weer niet. Al wisten we dat allemaal stiekem al wel. Maar wellicht dat die chique rozijnen de doorslag kunnen geven. Bij mij zorgden ze in ieder geval voor voldoende ‘ah’s en oh’s’.

Fromagerie l’Amuse 

Olympiaplein 111