Ik had al een paar keer op de stoep gestaan bij restaurant As, maar op een of andere manier nooit geluk. Meestal bleef de deur dicht vanwege een besloten feestje in die geweldige tuin buiten en nog geweldigere buitenkeuken, op het randje van het Beatrixpark. En wanneer het niet goedschiks kan, dan maar kwaadschiks. En dat betekende in het geval van As een reservering tijdens de een of de andere restaurantweek, voor de lunch op zondag. Daar struikelen we namelijk inmiddels over. Lang leve de recessie!
Restaurant As, zowel qua interieur als qua foodconcept puur. Het deed mij in ieder geval vooral denken aan een toch wat antroposofische ruimte. Het hielp misschien ook niet erg dat we de eersten waren. Lange tafels die in het midden samenkomen, en waar je (gelukkig) niet naast elkaar hoeft aan te schuiven, maar waar je dus kennelijk gewoon de ruimte mag nemen. Omdat dat waarschijnlijk bevrijdend aanvoelt.
Maar, qua styling alles goed en aardig: mij gaat het vooral toch om het eten. En het drankje erbij. En dat beviel prima, al was de carnivoor aan tafel wel wat teleurgesteld over vooral de vergeten groente die op het bord kwam te liggen. Want ja, ook dat is puur. Van knolselderijcarpaccio tot aan nog een aantal Hollandse knolletjes. Een hoog topnamboer-gehalte zeg maar. De rest vond het gelukkig allemaal prima.
Of ik er nu nog een keer ga eten? Dat zou zomaar kunnen. Omdat het in mijn geval nog te koud was om buiten te eten, wil ik nu toch eindelijk wel eens aanschuiven op het terras. Om me te vergapen aan de buitenkeuken. Da’s namelijk ook heel puur.
Prinses Irenestraat 19
