Ik ben over het algemeen geen ketenmens. Met als simpele reden dat je als ondernemer van ontzettend goede huize komen om de kwaliteit van jouw concept en jouw service te waarborgen op alle locaties. Maar hoe sterk ook mijn mening, des te leuker is het dan wanneer eindelijk weer eens het tegendeel wordt bewezen.
Aangezien ontbijten dan toch ‘een dingetje‘ van mij is geworden, waarom dan niet ook een keer aanschuiven bij Le Pain Quotidien. Met – aldus de website – 175 locaties wereldwijd toch niet bepaald de kleinschalige middenstand te noemen. En met inmiddels dus ook vier vestigingen in Amsterdam. Waaronder op de Cornelis Schuyt, kruising Johannes Verhulststraat. Op het pleintje, ingeklemd tussen de glamour van deze winkelstraat: de IJsboutique (champagne-ijs!) en Slagerij Van Dam (naast Nicolette voor de heren ook erg veel ander lekkers).
Le Pain fungeert voor de buurt als bakkerij en als Communal Table, wat in mijn beste vakantie-Frans zoiets betekent als een gemeenschapstafel, en dat we vooral moeten delen aan tafel. Gelukkig prik ik conform dit gedachtengoed graag een vorkje mee van het bord van een ander (dit keer gelukkig niet tot grote ergernis van de tafelgenoot). En met een klein zonnetje op de bol, zittend onder de druivenranken op het terras is het dan ook prima toeven hier. En waan je je – heel misschien – zelfs even op een pittoresk dorpspleintje in la douce France. Waar je met Jean-Pierre of Claude het liefste zou willen blijven zitten. Want zo werkt dat nu eenmaal met vakantieliefdes.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over de broden en de pattiserie op de counter waarvan het water je spontaan in de mond loopt. Want geloof me, dat vraagt om meer.
Dus ja, ik blijf de lokale middenstand graag steunen ten koste van het ketengeweld, en blijf vooral dol op de kleine, idyllische zaakjes op de hoek. Maar voor de Schuyt geldt wat mij betreft dat deze locatie wel daadwerkelijk een aanwinst is.
Johannes Verhulststraat 104
(hoek Cornelis Schuytstraat)
