Men zegt wel eens: je moet stoppen op je hoogtepunt. Ben ik het niet mee eens. En daar kan ik meerdere redenen voor bedenken. Niet in de laatste plaats omdat ik dan al een hele lange tijd geleden met Catch had kunnen stoppen. Dacht ik, en ik ben daar wekelijks maar al te blij om dat ik dat niet heb gedaan. Want iedere keer als ik denk dat het niet beter kan, word ik steeds weer blij verrast en loop ik met rode konen en vooral een hele grote grimas ergens weer de deur uit van de lokale Amsterdamse horeca.
Ja, ik ben misschien een makkelijk target: geef me wat te eten en te drinken, een flinke dosis bezieling en overtuiging erbij van een ondernemer/chef/sommelier/ieder ander personeelslid (bij voorkeur in relatie tot punt 1), en ik loop als een blij stuiterballetje weer de deur uit. Afgelopen zaterdag overkwam me dat bij Hotel de l’Europe, na een avondje eten bij Hoofdstad Brasserie. Reden: meer dan voldoende.