Uitgelicht standaard

Terwijl Albert Heijn terugblikt op 125 jaar kruidenierschap, bewandel ik mijn eigen memorylane. Onlangs kreeg ik van mijn  moeder de eerste edities van de Allerhande en sindsdien kan ik geen genoeg krijgen van recepten van meloenbolletjes met ordinaire rauwe (en dus geen parma!) ham, varkenshaas met roomsausjes en mousse in tulbandvorm. Of in de vorm van een vis, als zalm in blik het hoofdingredient was. En dat alles onder begeleiding van sherry (geserveerd uit 5 literfles), zoete Duitse wijn of heel soms een rode Cotes du Rhone.

De Allerhandes doorbladerend realiseerde ik me welke stappen we de afgelopen decennia op Nederlands culinair gebied wel niet hebben gemaakt. Voor een avondje uit eten had je yoen ik klein was de keuze uit de plaatselijke Italiaan, de Chinees (met exotische namen als ‘De Lange Muur’) of Zorba de Griek. En heel soms een sjieke dinergelegenheid, waar je eigenlijk nooit kwam. Ook fast food ws nog niet zo heel erg fast: het bleef vaak beperkt tot een frietje van de lokale kwaletaria en MacDonalds was vooral een locatie voor een kinderfeestje (inclusief schmink en rondleiding door de keuken).

Dat is vandaag de dag wel anders. Niet alleen hebben de meest kleine gehuchten een restaurant met Michelinster; ook hebben we overal inmiddels de keuze uit de gehele wereldkeuken. Zo opende in Amsterdam Osdorp onlangs nog het eerste Koreaanse restaurant Pyongyang van Nederland. En bovendien kun je per keuken ook nog kiezen uit de  ‘slow’ of ‘fast’. Ook de Japanse keuken niet meer uit ons straatbeeld weg te denken. Waren de gekleurde plastic bordjes op de lopende band een paar jaar geleden nog heel exotisch, inmiddels ben je een melaatse als je niet weet hoe je een rijstkorrel met stokjes niet naar je mond kunt brengen.

De laatste tijd worden er vooral veel ketenrestaurants uit de grond gestampt, maar of daar de kwaliteit nu echt beter van wordt? Zo schoof ik laatst aan bij Shabu Shabu op het Marie Heinekenplein. In twee woorden: geen aanrader. Ik ben in de eerste plaats geen voorstander van dubbele shifts: ook al kun je als ondernemer op deze manier veel geld verdienen, bij Shabu Shabu is het niet eens noodzakelijk. De ketensushitent van vandaag de dag nodigt namelijk al niet bepaald uit tot lekker tafelen. Door de snelheid waarmee het eten op tafel komt, begin je dan ook al snel te twijfelen over de versheid van de producten. En door de continue onrust door wisselende gasten ontstaat er bovendien al snel het gevoel dat je je alsnog in een veredelde MacDonalds bevindt. Dit staat bovendien nog geheel los van het beperkte assortiment sushi: alleen de standaard rolls staan op de kaart, afgewisseld met wat verwesterde combi’s. Want wie heeft er in hemelsnaam ooit bedacht dat gegrilde paling en gesmolten kaas een lekkere combi is?!

Alle gekheid op – of in dit geval liever met – een stokje: hoe blij ik ook ben met de ontwikkelingen in de Nederlandse foodsector, ik denk volgende keer wel een tweede keer na voor ik weer bij een grote keten over de drempel stap. Dus mochten er mensen zijn die nog een goede authentieke Japanner kennen, dan hoor ik het graag!

Shabu Shabu
Ferdinand Bolstraat 18
T. 020 6629996
www.shabushabu.nl