Lang zullen ze leven!!
Want misschien wel een van mijn grootste klein-maar-fijnste ontdekkingen vierde vorige week feest. Dat zou normaal gesproken al meer dan voldoende reden zijn om stil te staan bij dit bijzondere restaurant, maar voor deze gelegenheid heb ik er nog meer.
Maar first things first: wil je een avond culinair genieten, zonder dat je daar direct twee zwevende ribben voor hoeft op te offeren zoals in menig x-aantal sterren restaurant? Ga dan naar Beulings. Eigenaren Bas (chef) en Lisja (gastvrouw) hebben elkaar tijdens hun gastronomische carriere ontmoet, en openden negen jaar geleden dit geweldige restaurant: Beulings. Met stip doorgeschoten naar mijn persoonlijke favorietenlijst. Let me tell you why…
Beulings ligt in de Beulingstraat, en daarmee heb je een van de kleinste, pittoreske straatjes van de stad gevonden, tussen de Singel en de Herengracht. En het is zo’n restaurant waar je gaat eten als je iets te vieren hebt, als je echt een volle avond wilt genieten, inclusief minimaal vijf fantastische gangen en minimaal vijf fantastische wijnen. En champagne vooraf uiteraard!
Zo’n restaurant waar bijna alles door de chef zelf gemaakt wordt (inclusief de absint), getuige alle weckpotten die de gang boven en de vensterbank sieren.
Zo’n restaurant waar je al je volgende mijlpalen gewoon ook wilt vieren, omdat de eerste avond zo fantastisch was. En waar de eigenaren je daar dan waarschijnlijk nog zullen herkennen ook.
Het is zo’n restaurant dat je moet kennen, een onontdekt pareltje in de stad, zo een waar je anders zo aan voorbij loopt. Een plek die alleen de liefhebber weet te vinden, noem het gerust maar ‘voor Connaisseurs, door Connaisseurs’.
Zo’n plek waarvan het bijna zonde is om dit geheim te moeten delen. Maar toch doe ik vandaag. En dat komt door reden twee van dit blog…
Eén van de overduidelijke low’s van dit jaar binnen culinair Amsterdam (en daarbuiten), is toch wel de discussie rondom het reserveringssysteem van Iens geweest. Naar aanleiding daarvan heb ik contact gehad met één van de initiatoren achter deze discussie – och, noem het gerust deze revolte – oftewel Lisja en Bas van Beulings. En na wat natafelgeweld met deze gastronomen kan ik eigenlijk namelijk maar tot één conclusie komen: laat Iens inderdaad lekker voor wat het is, en maak voortaan gewoon rechtstreeks een reservering. Want de marges die reserveringssystemen als Iens maken, staan niet in verhouding tot wat wij op ons bord krijgen, en wat de eigenaren uiteindelijk aan jouw bezoek over houden. Waarom veel van dit soort restaurants er dan toch gebruik van maken/maakten? Simpel, voor de zichtbaarheid. Met al het nieuwkomer-geweld vergeten we maar al te vaak al die fantastische restaurants die al jaren onze stad sieren. Terwijl die maar al te vaak zo de moeite waard zijn om te blijven bezoeken.
Dus heb ik toch een goed voornemen dit jaar. Ik eet ontzettend veel buiten de deur, maar dat is wat anders dan echt uit eten gaan. Terwijl dat laatste pas echt genieten is. En dat wil ik meer. Dus ik ga de lanen in, de paden op, en dit jaar vaker uit eten. Bij ‘die kleine grote meesters’ als een Beulings. Het zijn namelijk deze gastronomische pareltjes die we – door het geweld van al die nieuwe zaken die alle aandacht vragen – die we niet uit het oog moeten verliezen.
Oh ja, en laat de foto’s van het eten verder gewoon even voor zich spreken. Het was een volledige avond lang genieten geblazen…
Beulingstraat 9
