Rijstepap, ik at het vroeger als kind bij mijn oma. Zij maakte de pap zoet en dik, zo dik dat je bijna je lepel rechtop kon zetten.

In Hongkong leerde ik een andere rijstepap kennen. Je schrijft 粥  en je spreekt uit Zuk of Sock of … ach… Cantonees is moeilijk. Deze rijstepap is hartig en wordt gevuld met zoute duizend jarige eieren, varkensvlees, eend of gedroogde zeevruchten. Och, eigenlijk wordt er van alles in gedaan, als het maar voor handen is.

Ben je in een Chinees restaurant in Nederland, dan zie je het niet op de kaart staan. Ook niet op de Chinese menukaart van Golden Chopsticks aan de Damstraat. Maar als je geluk hebt hebben ze het wel.

Hoewel Golden Chopsticks vorig jaar behoorlijk is verbouwd en veel meer restaurant is dan de betegelde Chinese snackbar die ze waren, ga je er niet romantisch eten met je geliefde. Tenzij je geliefde een bloedmooie Chinese is die gefocust is op eten.

De clientèle bestaat uit hongerige dronken Britse toeristen op weg naar de Wallen, een paar Amsterdammers en ontzettend veel Aziaten die weten wat hier te koop is. Uiteraard hebben ze een plaatjesboek waar uit je kunt kiezen, maar gelukkig hebben ze geen Saté. Naast de gerechten van de plaatjes zijn er voor de insiders ook authentieke gerechten die je moet kunnen bestellen…. Sock, Zokkk, Zuk… wat jij willen meneer?

Volgens mijn vrouw, jazeker dat is die eerder genoemde bloedmooie Chinese, werkt het personeel er al zo’n dertig jaar. Zo is er de bescheiden lange dunne man en de gezellige dikkerd, die gierend van de lach aan het sjansen is en blanke mannen bijna ongevraagd een extra pijpje pils voorschotelt. Zijn ze aardig? Ja soms, maar ze zijn vaak gehaast. Als je ze leert kennen zijn ze leuk en geïnteresseerd. Als ze je zien als voorbijganger brengen ze gewoon je eten.

Tai Lóh Ban loopt ieder kwartier even langs. Noem hem overigens niet meneer Ban, zo heet hij niet. Tai Lóh Ban betekent grote baas. Hij doet zijn ronde over de verschillende verdiepingen van het pand. Boven Golden Chopsticks is namelijk zijn andere restaurant Oriental City gevestigd. Daar moet je zondagmiddag vaak langer dan een uur in de wachtrij voor een Dim Sum lunch staan. Reserveren is niet mogelijk voor die lunch! Tai Lóh Ban ziet er uit als een bescheiden Chinese bankier. Volgens de vuige roddels uit het Chinese circuit heeft hij inderdaad het kapitaal dat een topbankier gedurende zijn gehele carrière zou vergaren.

Wat drink je bij Golden Chopsticks? Thee natuurlijk. Als je wordt vergezeld van een Chinees betaal je daar niets voor, anders een kleine bijdrage. Als je thee op is, dan leg je de deksel half  op de pot. De bediening pakt de pot dan ongevraagd en vult ‘m bij met heet water.

Bij Golden Chopsticks probeer ik altijd eerst Baakh Chi Kai te bestellen, sappige witte kip met gembersaus zoals de oma van vrouwlief die in Hongkong maakt. Vrijwel altijd leggen ze uit dat ze die vandaag niet hebben. Ik hoop dat ze de hint begrijpen en dat er ooit, al was het maar over een paar jaar, witte kip op het menu staat.

Na dat ritueel probeer ik vervolgens pap. De grootste kans dat je ‘m kunt krijgen is ’s middags. ’s Avonds is ‘ie vaak op. De bediening doet dan altijd dezelfde act: Jij willen pap? Jij niet Holland? Als mijn vrouw erbij is dan is er een ander variant. Ze richten zich op haar en zeggen dat ze trots op me kan zijn. Ze informeren dan ongetwijfeld terloops wanneer mijn Chinees wat beter wordt.

Voor liefhebbers van zoet is er vaak ook nog een bijzonder toetje beschikbaar. Rode bonen soep bijvoorbeeld. En dan? Snel ophoepelen… er staat namelijk een volgende eter klaar om je tafel te bezetten.

Golden Chopsticks
Oude Doelenstraat 1
(verlengde van Damstraat)
1012 ED Amsterdam

Reserveren? Zinloos!