Afgelopen weekend had ik de eer om te jureren bij een wedstrijd, georganiseerd door the American Book Center. Deze prachtige boekenzaak op het Spui bestaat 40 jaar en om dat te vieren hadden zij afgelopen weekend onder meer een heuse Birthday Cake Competition georganiseerd. Alle aspirant patissiers die interesse hadden konden op zaterdagochtend hun meest creatieve verjaardagstaart langs brengen. Aan ons, de jury, om alle 17 taarten te proeven en te beoordelen op smaak, structuur, kleur, creativiteit etc. Bij mij in de jury zat een redacteur van Elle Eten en een culinaire ondernemer. Zoals ik geleerd heb uit mijn achtergrond in de patisserie, zijn Amerikaanse taarten net even anders dan degene die je in Europa tegenkomt. In Amerika maken ze vaak hele kunstwerken van de taart, vaak meerdere etages hoog. Om ervoor te zorgen dat de boel niet in elkaar dondert, gebruiken zij dikke lagen cake met daartussen crème au beurre (banketbakkersroom met boter). Er zijn vele variaties mogelijk zoals bijvoorbeeld chocoladecake of vers fruit en/of jam tussen de lagen omdat alleen de crème het geheel nogal zwaar maakt. Ik noem het overigens cake maar het gaat hier niet om de cake zoals wij deze kennen. eigenlijk gaat het om een kapselbeslag, een ´arme´ versie van ´onze´ cake. Kapelbeslag maak je van eieren, bloem en suiker, er komt dus geen boter aan te pas zoals bij cake.

Door je taart op deze manier te ´funderen´ krijg je een vrij massief blok waar je qua decoratie mee kunt doen wat je wilt, de kans dat de boel instort is nihil. De deelnemers, voornamelijk internationale Amsterdammers, hebben dankbaar gebruik gemaakt van deze techniek zoals je op de foto´s kunt zien.
Waar in de Europese patisserie vaak marsepein wordt gebruikt om een taart te bekleden, gebeurt dit in Amerika vaak met uitgerolde fondant, een kneedbare substantie van voornamelijk poedersuiker. Mierzoet dus. Het was overigens niet makkelijk om de winnaar eruit te pikken, we hadden 17 taarten te proeven die, op een enkeling na, allemaal volgens bovenstaande methode waren bereid. Nu houd ik persoonlijk meer van frisse bavarois en luchtig biscuitbeslag, eigenlijk precies het tegenovergestelde dus. Maar goed, het gaat om de 40 jarige verjaardag van een Amerikaanse winkel met ook veel Amerikaanse inzendingen. Het was voor mij dus strict beoordelen op gebruikte techniek, uiterlijk en originaliteit en mijn eigen smaakvoorkeur even opzij te zetten.

We deden de prijsuitreiking op het Spui, in de wind en regen, met alle deelnemers en andere nieuwsgierigen die aan onze lippen hingen. De uiteindelijke winnaar was een heerlijke Carrot Cake, gemaakt naar klassiek recept. Ook qua opmaak niet heel bijzonder maar wel ontzettend lekker!

Overigens was dit alles ook nog voor een goed doel, wij als jury kregen de opdracht slechts een klein stukje te proeven (zaterdagochtend 09:30 uur en nuchtere maag, mij hoorde je op dit verzoek niet klagen). De rest werd verkocht voor het goede doel, stichting ´De Open Deur´.