It’s the end of an era. Althans, een klein era’ tje dan. Het NRC Cafe gaat zijn deuren sluiten. En daarmee valt er naast de werkzaamheden aan de Noord-Zuidlijn opnieuw een nieuw gat aan of liever gezegd in het Rokin. Ik ben er zelf een paar keer geweest, in het NRC Café. De eerste keer voor een quick bite to eat tijdens een heuse Catch-vergadering (want ja, die hebben wij; al is het meer een verkapte manier om weer eens gezamenlijk te eten en te drinken incluis wat slap geouwehoer over waar we ooit eens met dit blog naartoe zouden willen). Maar ik moet eerlijk zeggen dat het eten heerlijk was. De zaak zelf ietwat leeg helaas alleen, ondanks het feit dat het NRC toch echt een avondkrant is.

NRC-restaurant-cafe

(bron foto: onbekend)

En ik heb daarna nog meerdere keren om uit werk aan mogen schuiven aan de stamtafel voor een snelle borrel tussen de bedrijven door. En tja, dan meestal in combinatie met die garnalenkroketjes van Holtkamp. Ik heb er in ieder geval plezierige herinneringen aan.

Maar of het inderdaad the place to be in 020 was? Klaarblijkelijk niet. Door mijn PR-achtergrond heb ik een natuurlijke voorliefde voor alles wat media betreft, en ben ik denk ik vatbaar voor de buzz die er op of in dit geval onder de reactievloer hangt. Maar dat was kennelijk niet waar de rest van Amsterdam op zat te wachten. Het is nu dus maar afwachten wat er gaat gebeuren met de locatie. Voor het ultieme redactiegevoel taai ik nu voortaan maar weer terug naar af. Richting Dauphine (doe ik niet moeilijk over overigens, gezien de voorliefde daar voor schaal- en schelpdieren). En kijk ik ondertussen uit naar Pressroom, de toekomstige culinaire hang-out van het INK-hotel. Tijd voor een nieuwe invulling van het begrip ‘vers van de pers’.

NRC Cafe

Rokin 65