Lichtelijk beneveld maar doelbewust trokken we vorige week gehuld in oranje ten strijde. En net als de voetbalwedstrijd viel het niet tegen. Licht twijfelend, door de druk van de omgeving en onze keuze voor het normale regime, bogen we bijna in onze overtuiging. Maar net op tijd besloten we alsnog ‘gewoon’ voor de frites mét te gaan. Althans, gewoon?? Want kun je bij de eerste officiële Friterie van Amsterdam eigenlijk wel spreken van ‘ordinaire’ patattekes?
Sinds een kleine twee, drie weken wordt de Ceintuurbaan namelijk bedolven onder frituurminnende personen, de ene nuchter, de ander ietsje minder, afhankelijk van het tijdstip van de dag, en of ‘onze jongens’ letterlijk wel of niet gescoord hebben. Al moge dat wel duidelijk zijn. Maar gelijk hebben ze. Want ook ik trok inclusief in oranje gehulde metgezellen richting dit nieuwe middelpunt van de culinaire Pijp, naar een van haar nieuwe highlights: Frites uit Zuyd. Noem het een Belgisch frietkot – daar is het immers op gebaseerd-, dat maakt mij allemaal niets uit. Er is frituur, van heerlijke patatjes tot aan MRIJ-, garnalen- en andersoortige kroketjes. En piccalilly mayonaise, die fingerlicking good is.
En het leukste van alles? Terwijl je bij binnenkomst misschien nog even op het verkeerde been wordt gezet door de toch traditionele vitrine met gepaneerd lekkers, is het de moeite waard om even verder te kijken dan je neus lang is. De hoek om in dit geval. Want daar bevindt zich pal naast de frituur ’toevallig’ Café Par Hasard. Een knusse borrel- annex eetlocatie, waar je terecht kunt voor een heerlijk biertje, een simpel maar lekker gerecht (inclusief frites natuurlijk!) en lekkere wijnen. Inclusief een van de favorieten van ondergetekenden, de Domaine Yves Cuilleron 2012 les Vignes d’à Côté Viognier. Een aanrader als je iets te vieren hebt. Of gewoon zin in een mooi glas wijn.
Dus ook vanavond trek ik naar alle waarschijnlijkheid wel weer ten strijde. Een goede bodem of een snackje ingegeven door een – hopelijk – lichte beneveling dankzij net dat ene biertje teveel na een euforische overwinning schreeuwt namelijk om frites. Uit Zuyd. Want je kunt die leeuw nou eenmaal niet met een lege maag in zijn hempie laten staan.
Ceintuurbaan 113 – 115
