Tot een paar jaar geleden was borrelen in Amsterdam op vrijdag en/of nog een kwestie van de kroeg in, hoe bruiner hoe beter, twee handenvol bier bestellen en dan hup, aan de bitterballen. Bij hoge uitzondering soms een mandje brood met aioli, mits de desbetreffende horecagelegenheid die uberhaupt aanbood en afhankelijk van de trek. Althans, dit gold dan voor mij tenminste. En voor het gros van de vrienden- en kennissenkring om mij heen.
Inmiddels is daar wel verandering in gekomen. Met de komst van vooral enkele iconische hotelbars, is borrelen nu meer ‘verpozen’ of liever gezegd ‘acte de presence’ geven geworden. En dus ben ook ik op vrijdag of zaterdag weinig meer te vinden in de bruine kroegen uit mijn grijs verleden, zoals Binnen Buiten, de Pilsvogel, Fonk, Ter Brugge, en ga zo maar door. Ongeacht de legendarische avonden die ik daar heb meegemaakt. Het ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ tijdens e vrij-mi-bo lijkt namelijk plaats te hebben gemaakt voor ‘een avondje uit’ van internationaal allure. En dus taaien we in het weekend en masse af richting de stad, opgedirkt en opgesmurkt, inclusief geslepen hakken en bij voorkeur met een lekkere clutch onder de armen geklemd. En dan dus niet meer naar de kroeg, maar naar de bar. Voor een glas vino, of een cocktail. En vooral veel kijkplezier.
Een van mijn icons in dit geval is Momo’s, onderdeel van het Parkhotel, om de hoek van het Leidseplein. Waar je je aan de bar in het gezelschap bevindt van – het lijkt wel – de toch wat mooiere mensen op aarde. Of minimaal personen die hun best hebben gedaan om zich van hun beste kant te laten zien. Waar je onder het genot van je drankje en wellicht een Momolicious sushibite or two, kunt genieten van deze entourage, inclusief wellicht wat onschuldig gelonk vanaf de overkant van de bar. En waar fabulous shakerboys (soms wou ik dat ik nog jong en ongebonden was) de heerlijkste combinaties voor je in elkaar flansen en je deze met de allergrootste Colgate-smile overhandigen.
Ik moet zeggen: ik hou d’rvan. Dat er dus nog maar veel van deze plekken mogen volgen. En ik me nog maar jaren jong genoeg mag voelen hiervoor. En met plekken als Floor 17, A Bar, Izakaya en het cosmopolitische Conservatoriumhotel is vooralsnog voldoende voor de afwisseling. En laten we wel wezen: die bruine kroeg in kun je op zondagmiddag namelijk ook nog prima. Licht na-katerend wellicht van de avond(en) ervoor, gehuld in spijkerbroek en gympies. Voor een onverwacht grandioze zo-mi-bo met handenvol bier, de bitterballen, en wanneer je geluk hebt, een mandje brood met aioli. ‘Cause sometimes a girl has got to do what a girl has got to do.
Momo’s Restaurant, Bar & Lounge
Hobbemastraat 1
