Groots stond het op de voorkant van de NRC Lux weekendbijlage: Mozzarella uit Grootegast en andere Hollandse specialiteiten. Een prachtige foto met een Hollands grasveld, een boer met grote zakken Mozzarella di Bufala uit het land van Abel Tasman.
Mijn eerste associatie? Die vreselijke plakjes in Duitsland geproduceerde fabriekskaas die ze in de Spaanse Lidl als Edam verkochten, bah….dat wil ik niet. Edammer kaas komt uit Edam, Mozzarella di Bufala komt uit Campania.
Geschrokken van mijn eigen initiële krampachtige reactie, dacht ik toch even door. Was er een tijdje terug niet een schandaal in Italië met die Mozzarella? De Mafia die gewone koeienmelk Mozzarella aanbood alsof het gemaakt was van de vettere buffelmelk? En iets eerlijker producenten die net genoeg buffelmelk gebruiken om het di Bufala te mogen noemen?
Die boer uit Grootegast (wie is er wel eens te gast geweest?) wordt natuurlijk zo op z’n vingers gekeken dat hij wel buffelmelk moet gebruiken. En meer dan genoeg buffelmelk, het zou dus wel eens beter kunnen zijn.
Ook is Mozzarella een vers product, dat niet te lang houdbaar is. Dus euh…. wellicht is die producent in Grootegast wel helemaal de bóm!
Het is natuurlijk boerenslimheid om met een populaire buitenlandse kaas je opbrengst uit je boerderij op te pompen. Ik waardeer dat ondernemerschap en de Hollandse handelsgeest.
En waarom zou je vrachtwagens uit Italië gas de atmosfeer in laten pompen terwijl je het hier ook gewoon produceren kan? Om nog maar te zwijgen over het vervoeren van het later in het NRC artikel genoemde Japanse Wagyu vlees, terwijl die runderen ook in de omgeving van Spijkerboor (hoe verzin je zo’n naam) goed schijnen te gedijen.
Iets langer nadenken en je beseft dat je al jaren Nederlandse Tarte Tatin, Hollandse Sushi en Polder Sateh eet. Niets nieuws onder de zon, dus waarom moeilijk doen? Waar zouden we zijn als we alleen maar vast hielden aan onze eigen gerechten? Dan stonden er vanavond Kaantjes en aardappelen op het menu, hoewel … aardappelen die zijn oorspronkelijk niet zo Hollands. Kortom ik ga eens kijken waar ik die Mozzarella uit Grootegast kan krijgen.
Toch hoop ik ook dat er voldoende boeren, kaas- en worstenmakers weer eens teruggrijpen naar oud Hollandse streekproducten. Het zou mooi zijn als wij net als die Italianen, Japanners, Fransen en Spanjaarden écht een keer trots zijn producten met Nederlandse oorsprong.
