Marianne Aalders Amsterdam Catch52 oesters

Ik krijg de laatste tijd wel vaker de vraag of we eigenlijk wel eens iets negatiefs schrijven. Nou, daar kan ik kort over zijn: als je het je afvraagt, dan zal dat wel niet zo zijn, want anders was het je wel opgevallen.

De vraag zou misschien net even anders gesteld moeten worden, als je het mij vraagt. Waarom zijn onze blogs vooral positief? Om dat uit te leggen heb ik iets meer tijd nodig, maar misschien is het wel eens goed om te doen. Welcome to the world of Catch52…

Nu kan ik alleen voor mijzelf spreken, maar ik hanteer in ieder geval een aantal stelregels als het gaat om de selectie én insteek voor mijn eigen blogs:

  1. Het was van het begin af aan duidelijk dat het Casper was die die gave had om een zaak met een licht Amsterdamse inslag maar vooral op humoristische wijze soms ietwat neer te sabelen. Die Amsterdamse humor zit nou eenmaal bij mij als Haagse niet ‘ingebakken’.
  2. Daar waar veel Nederlanders de anonimiteit van social media maar al te graag gebruiken om vanuit hun luie stoel commentaar te leveren, is dat kennelijk niet iets dat bij mij persoonlijk past. Als ik ergens een minder goede ervaring heb, dan zal ik je dat zeker zeggen, maar dan wel op een manier die ik passend vind. In een gesprek achteraf, via de mail, en op dat moment. Want laten we even eerlijk zijn mensen: de vraag ‘heeft het allemaal gesmaakt?’ beantwoorden met ‘nee eigenlijk niet’, tja, dan ben je gewoon rijkelijk laat.
  3. Bovendien geldt wat mij betreft: iedereen kan wel eens een slechte dag hebben. Iedereen stapt wel eens met het verkeerde been uit bed. Iedereen heeft wel eens te maken met zieken in het team. Iedereen staat wel eens opspringen omdat ‘ie net bijna onderuit gereden is door een adolescente scooterrijder. Tja, en dan? In de horeca geldt ‘the show must go on’, maar persoonlijk heb ik liever een mens van vlees en bloed aan mijn tafel dan een gevoelloze robot die het verhaal niet kan overbrengen. Dus stel je hebt als horeca-ondernemer een baaldag, dan vind ik het niet fair als ik op basis daarvan zeg of je zaak wel of niet top is.
  4. Ik kies er bij Catch vooral voor om die zaken uit te lichten die ik leuk vind, lief, bijzonder, gezellig, lekker, en waar de mensen vooral iets moois neerzetten. Willens en wetens. Daar vertellen we graag over, op basis van onze ervaringen. Ik zeg daar altijd nadrukkelijk bij dat we geen foodrecensenten zijn, simpelweg omdat we onvoldoende productkennis hebben. De hogere hotelschool was een prachtopleiding, maar een chef ben ik niet. Ik heb zo mijn eigen voorkeuren, maar over mijn smaak valt nou eenmaal niet te twisten.
  5. Aan de manier van schrijven in onze blogs klinkt het als het goed is vanzelf wel door of we Himmelhogh jauchzend waren over een zaak, of dat we het gewoon wel leuk vonden. Als ik bij een zaak ben geweest waar ik head over heels verliefd ben geworden, dan schrijft mijn blog zich bij het verlaten van de zaak, eigenlijk al direct, vanzelf, en spat de energie ervan af. Net als ieder goed idee. Dus als je mijn blogs met regelmaat leest, dan proef je dat onderscheid er vanzelf vanaf.

Voor de sceptici onder ons: lees deze voorbeelden maar eens terug. Als het goed is, dan spreekt de tekst letterlijk vanzelf.

  1. Restaurant Lion Noir. Voor de perfecte date.
  2. Vers geBroUwen.
  3. Tosti eten bij De Kersentuin.
  4. Ron Gastrobar Indonesia. Sambal-bij?

ron gastrobar indonesia

Schrijven we dan helemaal nooit iets negatiefs? Nee, niet heel vaak, nee. Is een bezoek aan de horeca wel eens ontzettend tegengevallen? Ja, dat zeer zeker. En in deze gevallen nemen we contact op met de eigenaar of bedrijfsleider, en vertellen we hoe wij het ervaren hebben. Dat geeft hen namelijk de mogelijkheid om er iets aan te kunnen doen.

Sprak de zaak ons wel aan in zoverre aan, dat we er wel graag over willen schrijven? Dan gaan we gewoon nog een keer. En nee, echt niet alleen op uitnodiging. Is het bezoek dan wel positief? Kijk, dan schrijven we er alsnog een blog over. Nogmaals: iedereen kan zijn dag wel eens niet hebben.

Maken wij dus nooit iets mee wat niet de moeite waard was om te schrijven? Echt wel hoor. Een zaak die mij bijvoorbeeld keer op keer blijft verbazen in de negatieve zin van het woord, is De Ysbreeker. Deze zaak heeft qua locatie, zonligging, entourage en in mijn geval zelfs nog heel wat jeugdsentiment alles in zich om een topzaak te zijn. Maar het lijkt wel alsof het personeel daar standaard een cursus krijgt ‘kijk over je gasten heen’ in plaats van ‘maak contact met je gasten’. Maar zo zijn er ook zaken die mij echt oprecht verbazen. Neem bijvoorbeeld een Palladium. Nee, je moet het vooral niet vergelijken met een sterrenzaak. Maar de bediening is er wel attent, het eten is er voor Leidseplein-begrippen prima, je zit er als toerist in eigen stad, op het terras vol in de avondzon. Als dat je maatstaf is, dan is het prima. Als je niets verwacht, kun je ook niet teleurgesteld worden.

Noem ons maar een stelletje positief-ingestelde allemansvrienden, noem ons een stelletje labradors. We don’t care. Wij vinden het gewoon vooral leuk om over onze ervaringen te schrijven, en hebben persoonlijk liever het glas halfvol dan halfleeg.

Mijn vuistregels?

  • Over smaak valt niet te twisten: het feit dat ik dol ben op koetjesrepen wil niet zeggen dat ik het met mijn smaakbeleving bij het verkeerde eind heb.
  • Laat een ondernemer gewoon weten wat er volgens jou beter kan: en nee, dat hoeft echt niet publiekelijk via iens.nl of tripadvisor.nl. Een gesprek of een persoonlijk mailtje zijn vaak vele malen effectiever. En persoonlijker.
  • Probeer het daarna vooral nog een keer: ik ken namelijk geen enkel marktonderzoek met een netto-respons van n=1 dat ooit plausibel genoemd is.

En mocht het dan allemaal alsnog tegenvallen? Haal dan gewoon je schouders op. Amsterdam loopt vandaag de dag namelijk gelukkig over van de meest geweldige zaken. Die bol staan van de passie voor lekker eten, lekker drinken en culinair ondernemerschap. Wij weten er in ieder geval zo’n pak ‘m beet nog 937 stuks van te noemen (en dan laten we onze weekendtips en Tip 10-adressen voor het gemak gewoon buiten beschouwing).

In de tussentijd: blijf ons vooral voeden met tips over jullie persoonlijke voorkeuren. Tienduizenden weten meer dan een, en in onze stad liggen ze voor het oprapen.

Geniet ervan!