Samen met collega Roos heb ik eerder dit jaar al een keer mogen aanschuiven bij Ricardo’s Nevel. Gevoed en wel, wellicht lichtelijk beneveld maar bovenal maar al te zeer voldaan hebben we toen uiteindelijk dit culinaire onderkomen aan het IJ weer verlaten. Met als voornemen: terugkomen! En dat terugkomen is gelukt. Eigenlijk nog veel sneller dan ik had gedacht. Gelukkig, moet ik daarbij zeggen. Dit keer samen met mijn ouders, op een meer dan zonovergoten zondagmiddag. En we hadden dus geen beter moment kunnen uitkiezen.
Maar laat ik even beginnen bij het begin. In de UK bestaat er zoiets als The Sunday Roast. Zie het als een uitgebreid familiediner opgebouwd uit een aantal vaste componenten, zoals ook gewoon is bij het traditionele kerstdiner. En de naam zegt het al, vooral bedoeld om op zondag (although any other day will do as well) met familie, al zijn vrienden natuurlijk ook altijd welkom, even uitgebreid de tijd te nemen om te tafelen. En Nevel is zo slim geweest om dit traditionele culinaire moment in ons kikkerlandje te introduceren. Dat introduceren is een aanname van mijn kant overigens; ik heb in ieder geval de Sunday Roast nog nooit elders op de kaart gezien, maar goed, wie ben ik nou helemaal…
Met uitgebreid lunchen en familie als twee essentiele uitgangspunten schoof ik dus afgelopen zondag weer aan bij Nevel. Op het terras aan het IJ welteverstaan, en met dus als bijkomend voordeel dat we letterlijk aan de sunday roast mochten, dankzij het heerlijke zonnetje in het gezicht. Klein zuchtje wind erbij, idem dito met dat flesje Albarino, en drie gangetjes in het vooruitzicht. Correctie: drie overheerlijke gangetjes! Of nog liever gezegd: gangen.
Bij Nevel betekent Sunday Roast namelijk Sunday Roasten zoals het bedoeld is. Bijna drie uur lang genieten, met lieve familie, van om te beginnen een plank royaal belegd met een selectie van de charcuterie en huisgemaakte pickles (doe mij een paar potten van die piccalilly…). Gevolgd door een overweldigend piece de la résistance: enkele plakken roasted pork en beef. Met daarbij geserveerd de traditionele garnituren van dit familiediner: verschillende groenten zoals gebakken worteltjes en romige prei (lekker, lekker, lekker!), gebakken aardappeltjes , uiteraard een vleesjus om in te kunnen dippen, en ja hoor, echte Yorkshire pudding. Voor diegene die nog nooit hun tanden in deze puddinkjes hebben gezet: laat je in dit geval niet misleiden door het woord pudding. Het zijn eerder kleine broodjes, met een klein romig puddinglaagje binnen in. Te lekker voor woorden in ieder geval. Top dit geheel af met een verfrissend frambozentaartje als derde gang, vraag vervolgens nog om een espresso’tje, en je kunt de rest van de zondag uitbuikend, met flink wat kleur op het gezicht en daarbij vooral een hele grote glimlach doorbrengen. Al moet ik eerlijk bekennen dat mijn ouders aan dat laatste ook grotendeels debet waren. Sorry Ricardo…
Om kort te gaan: ben je op zoek naar een locatie om onder het genot van een heerlijke hap en drank uitgebreid te genieten van familie of vrienden? Denk dan zeker na over Nevel. Het terras is er top, mede dankzij de combinatie van hangbanken en tafels (inclusief voldoende ruimte voor spelende kinderen zonder dat andere terrasgangers er last van hebben), het waanzinnige uitzicht over het IJ (onthouden voor Sail mensen!) en ja, lekker eten dus. En als het nou iets minder lekker weer is? Dan reserveer je toch gewoon een tafeltje binnen. Want ook daar zal de Sunday Roast meer dan prima smaken.
Dus pap, mam, maar even lief vragen of ze voor vandaag toevallig nog een tafeltje over hebben?
Westerdoksdijk 40
