Soms ligt iets zo voor de hand of zo binnen handbereik, dat je er in eerste instantie niet meteen aan denkt terwijl het er al die jaren was, right in front of you. Denk aan het buurmeisje of klasgenootje van de basisschool waarbij pas 25 jaar later de vonk overslaat en je dan pas ziet hoe leuk ze eigenlijk is…
Nu woon ik op nog geen 25 meter van restaurant Panini op de Vijzelgracht en met deze zaak heb ik een soortgelijke verhouding. Het aantal keer dat ik er langsliep of fietste is ontelbaar maar toch was het bijzonder lang geleden dat ik er voor het laatst kwam. En dat terwijl het piepkleine terrasje zich mag rekenen tot één van de leukste van Amsterdam met een constante stroom aan publiek, vele bijna-ongelukjes van fietsers die door het rood fietsen en drommen verdwaasde toeristen op weg naar hun hotel met een rolkoffertje achter zich aan.
Maar afgelopen donderdag was het dan toch zover, voor het eerst in jaren zette ik er weer een voet over de drempel. Op uitnodiging van mijn lieve moeder, die komt er vaker en is altijd dik tevreden dus ik was op deze Hemelvaartsdag haar date.
Het interieur vind ik niet persé gezellig, het is allemaal vrij sober en ook de akoestiek is nogal ongelukkig. Maar toch zit het hier praktisch altijd vol. Het betreft twee pandjes die alleen aan de achterkant zijn doorgebroken, daardoor heb je verschillende ruimtes op verschillende niveaus. Bij binnenkomst een barretje, achterin een klein open keukentje en voor de rest tafeltjes.
We beginnen met een schaal antipasti voor twee personen als voorgerecht. Zeer royaal en zoals het hoort, basic en mooie producten zoals goede kazen, vleeswaren en groenten. Op verzoek krijgen we er ook een schaaltje rillettes bij, gratis en voor niks!
Als hoofdgerecht kiezen we Fettuccine met biologische kip, gevuld met S. Daniele ham en salie in een citroensaus en de risotto van de dag, deze dag met paddenstoelen. Respectievelijk 15 en 13 euro voor zeer ruime porties. Netjes hoor. Geheel in de familie traditie bestellen mijn date en ik in plaats van een dessert nog maar een flesje Pinot Grigio, het is immers een feestdag.
De overige tafeltjes zijn overduidelijk geen borrelaars, al snel zitten we nog alleen in het restaurant. Maar het mocht de pret niet drukken, na een heerlijke maaltijd keren we voldaan huiswaarts met de belofte aan mezelf vaker aan te schuiven voor een hapje of toch in ieder geval een poging wagen één van de schaarse en begeerde terrasstoeltjes te bemachtigen voor een borrel.
Panini
Vijzelgracht 3-5
www.restaurantpanini.nl
