De lijstjes met ‘flexwerk’-plekken vliegen ons de laatste tijd om de oren. Nu komt dat op dit moment wel even handig uit, aangezien ondergetekende sinds kort zelf ook wat flexibeler aan het werken is dan de afgelopen bijna negen jaar het geval was. En dus ben ik de zogenaamde werkplekken van Amsterdam maar eens een voor een aan het afstruinen.
Want is er verschil tussen een plek waar je wél en waar je juist niet kunt werken? Ja, aldus deze nieuwbakken flexwerker. Als ik de pluspunten van een fijne plek eens een voor een op een rij mag zetten aan de hand van een van mijn laatste ontdekkingen, Piet de Gruyter, aan het Van Limburg Stirumplein. Het plein zelf heb ik ook pas sindskort ontdekt, en voelt aan als zo’n plek in de stad die zichzelf binnen nu en drie jaar volledig op de kaart zal hebben gezet. Vergelijk het Javaplein in Oost, waar je inmiddels op iedere hoek een meer dan leuke dag of avond kunt hebben.
Die potentie heeft het Van Limburg Stirumplein dus ook, mede dankzij natuurlijk Viscafé De Gouden Hoek en dus Piet. We mogen deze zaak namelijk inmiddels gewoon bij zijn voornaam noemen. Met Piet wordt je namelijk ‘instant friends’. Door de gastvrijheid (want ja, je bent hier welkom om een paar uur achter elkaar door te brengen achter je laptop), door de prima kaart (noem het gerust de perfecte allemansvriend) en door de lichte, ruime opzet van de zaak (Piet is geen opdringerig typ, waar je personal space invaded wordt door je buurman of -vrouw, zeg maar). En daarmee heb ik denk ik meteen de punten benoemd waar een flexwerkplek voor mij persoonlijk aan moet voldoen. Een stek waar je – hoe lief ze ook zijn, niet overspoeld wordt door kinderen (no offence), maar waar je ongestoord je ding kunt doen, met net voldoende prikkels voor hoofd, lijf en leden. Kortom: deze Piet mag blijven…
Van Limburg Stirumplein 4-6
