In februari kondigden wij de opening van restaurant MOER aan. Vanaf dat moment gebeurde er van alles tegelijk. Menig foodblogger, recensent en/of journalist deed een duit in het zakje en het biologische restaurant van de Conscious hotelketen bleef niet meer onbesproken. Het Parool gaf MOER een 5,5, daarentegen waardeerde NRC het eten en de sfeer met een 8,5. De Volkskrant gaf mooie cijfers, maar concludeerde dat er wel nog wat gesleuteld moest worden aan het eten. Aan Catch52 de taak om wat orde in de chaos te scheppen en onze nuchtere doch eerlijke mening kan natuurlijk niet achterwege blijven. Laten we de proef op de som nemen…
MOER is gevestigd in het oude bandenwisselstation van Michelin op het hoekje van de Amstelveenseweg met de Overtoom. Naast die mega sportschool- ik hoor je denken: oh daar! De link met de geschiedenis van het pand is terug te vinden in subtiele details in de zaak, zoals enkele gereedschappen aan de muur, een moer op tafel die een nieuwe functie als waxinelichthoudertje vervult en een paar zwart-wit foto’s van de vroegere garage op weg naar het toilet. Het donkere interieur met zwart en donkerblauw doet chic aan. Onze craving naar wat daglicht wordt bevredigd door de grote ramen van plafond tot aan de grond over de gehele lengte van de zaak. Voor het raam, op een verhoging staan dan ook een serie stoelen en tafels die de grootste populariteit genieten.
De bediening probeert doorgaans de interesse voor het chef’s menu aan te wakkeren, maar presenteert ook de vaste lunchkaart met de keuze uit open sandwiches, salades en specials. Het lunch-verrassingsmenu van de chef kan gekozen worden in twee of drie gangen, afhankelijk van de eetlust rond het middaguur. Ik weet zeker dat er één of ander psychologisch proces achter het kiezen van het onbekende schuilt, want er gaat een grote aantrekkingskracht van het chef’s menu uit. Een kracht waar ook wij onder bezwijken.
Op de achtergrond klinkt zachtjes soul muziek. Vanaf onze tafel is de grote open keuken zichtbaar, een mooi zicht zo. De sfeer is goed en dat is veel waard. Om de eetlust op te wekken worden er Fine de Claire oesters geslurpt met Bloody Mary schuim en verse zwarte peper. Een volle vlezige oester- heerlijk. Bij het eerste gerecht wordt gelijk duidelijk dat groente de hoofdrol speelt en er in dit geval een bijrol is weggelegd voor rode poon en kokkels. In de spotlights staat broccoli! En niet saai bereid, maar op drie verschillende manieren: gefrituurd, rauw en in crème. De kokkels zorgen voor een fijne zilte tegenhanger van de zachte smaak van de broccoli crème. Het gerecht is afgemaakt met gepofte rijst en zonnebloempitten. Een waar feestje.
De lijfspreuk van MOER die luidt dat de focus per gerecht op de groente ligt, is niet geldig voor het hoofdgerecht. Er wordt namelijk een groot stuk kip geserveerd. Met het botje er nog in. Als vleesliefhebber heb ik hier absoluut geen moeite mee. Integendeel: de kip is heerlijk mals. Maar de seizoensgroenten zijn voor het zicht wel degelijk een beetje ondergesneeuwd. Wellicht onder de crème van aardappel en gepofte knoflook met zwarte quinoa of wellicht onder de kip..
Als diehard zoetekauw word ik enorm blij van het aardbeien dessert. Ik laat mijn tafelgenoot die smeekt om een frisse tegenhanger in dit zoete gerecht, dan ook niet mijn vrolijke gemoedstoestand verpesten. Op het bord ligt een crème van tonkabonen met een volle vanillesmaak. Daarnaast aardbeiensorbetijs, merengue, amandel crumble en eetbare viooltjes uit eigen tuin.
Enfin, MOER is er in eerste instantie voor de Amsterdammer, maar ook voor de hotelgast. Het restaurant heeft een andere stijl dan het hotel om te benadrukken dat MOER op zichzelf staat. De rode draad in beide concepten is duurzaamheid en dat uit zich in biologische en eerlijke producten in de keuken.
