In de chaos van het leven was daar opeens Blauw aan de Wal. Een oase van rust, en vooral van uitgebreid genieten. In het hart van de Wallen, schuin tegenover het illustere Casa Rosso, is namelijk een poort verscholen. En hoewel ik inmiddels nog maar met mondjesmaat in sprookjes geloof, noem ik dit met een gerust hart een toverpoort. Een die toegang geeft tot de culinaire hemel van Blauw aan de Wal.