Eerst Hoppe zien en dan… vooral doorgaan met borrelen. Als een van de oudste cafe’s van de stad, is Hoppe gewoonweg iconisch te noemen is. En dus een plek waar je mi-ni-maal eens in je Amsterdamse bestaan een borrel gedaan moet hebben. Bij voorkeur met heel veel bier. En heel veel ballen. Optioneel een neutje ‘on the side’, maar dat is geen vereist.
Wat wel een vereiste is bij je bezoek aan deze zaak, is om even de tijd te nemen om een bestelling te plaatsen. Als er een plek in Amsterdam is waar het beroep ‘barman’ tot een kunst verheven is, dan is het namelijk bij Hoppe. Met dank aan mannen als Mike en Peter die zelfs de bestelling van 2 biertjes beschouwen als ware het een bestelling van een fles Dom Perignon. Die niet alleen zichzelf voorstellen bij het aanmaken van een bonnetje, maar je de rest van de avond bij het aanreiken van ieder drankje continue bij je naam noemen. Hoe simpel misschien ook: het werkt wel. Gastvrijheid in zijn meest pure vorm.
Maar als de service zo geniaal goed is, waarom ben ik er dan eigenlijk niet wekelijks te vinden? Goeie vraag. De foto hierboven spreekt waarschijnlijk boekdelen. Zolang je voldoende hebt aan je eigen gezelschap, no problem. Sterker nog, als je gecharmeerd kunt zijn van een complimentje her en der van een vergrijzende stamgast (hoog Robert de Niro-gehalte, zeg maar), dan is dit de place-to-be. De gemiddelde leeftijd ligt namelijk wat hoger dan bij zaken als Bukowski en Panache. Een jaartje of 30 hoger.
Dus ja, dat kan een barrière zijn. Want ben je aan het shinen in je ‘late twenties’, ‘early thirties’ of zelfs nog ietsje daarboven, dan kan ik me voorstellen dat je je liever onder leeftijdsgenoten begeeft. Om welke reden dan ook. Goed nieuws: ook dan kun je gewoon bij Hoppe terecht. En het enige dat je hiervoor hoeft te doen, is na een drankje of twee tussen de krasse knarren, de deur doorstappen halverwege de bar. Richting damestoiletten.
Welkom in Hoppe 2.0. Oftewel het achterkamertje van Hoppe, waar de toekomstige grijsaards anno 2045 zich tegoed doen aan drankjes, dansjes en her en der wat sjansjes. En dit Amsterdamse icoon daarmee in een klap omtovert tot de ideale plek voor een vrij-mi-bo. En dat ziet er dan als volgt uit…
En ja, we hebben in ons leven betere foto’s gemaakt, maar laten wij gewoon ook maar eens eerlijk zijn tussen al dat filter-geweld. Ons leven ziet er namelijk soms ook gewoon zo uit.
En ja, misschien lag het aan het feit dat het vrijdag 1 januari was en dat alle aanwezigen met ons 2016 even hard af wilden trappen, maar dat kunnen we ons eigenlijk niet voorstellen.
Hoppe is gewoon een blijvertje. Voor alle leeftijden. Je moet alleen wat verder kunnen kijken dan je neus lang is, want niets is soms wat het lijkt.
Spui 18-20
Je kunt Hoppe 2.0 overigens ook gewoon via de voordeur binnenstappen. Maar geloof me, juist het contrast tussen een ‘voorborrel’ tussen de krasse knarren, en de ‘vervolgborrel’ in het zijgedeelte maakt de avond waarschijnlijk alleen maar legendarischer.
