Met de overload aan nieuwe restaurants zou je soms bijna vergeten dat er ook geweldige plekken zijn met een jarenlange staat van dienst. Toen ik laatst een plek zocht voor een avond ongedwongen plezier, herinnerde ik me een tip van Chris Naylor, de chef van het geweldige restaurant Vermeer: YamYam. Geen sterren, geen opgeflufte borden, geen bediening in een strak gareel, maar gewoon pizza. Gegarandeerd lekkere pizza.
De door toeristen ontplofte binnenstad, rolkoffers, Nutellawinkels, we hebben er in Amsterdam al jaren de mond vol van. Met inmiddels 18 “dienstjaren” in Mokum heb ook ik de stad zien veranderen. En zijn er inmiddels dus plekken waar ook ik niet zo vaak meer kom. Al moet ik eerlijk bekennen dat ik eigenlijk niets leuker vind dan luid fietsbellend en dwars door de Damstraat te fietsen: ik realiseer me dan namelijk als geen ander dat ik het voorrecht heb om midden in deze heerlijke stad te wonen, en dat al die toeristen na een paar dagen gewoon weer naar huis moeten. Geeft toch een gevoel van trots.
Elke eerste woensdag van de maand ga ik op Beetnight. Een variant op de ordinaire datenight, maar dan Beter. Want het staat voor uitgebreid dineren met een van je betere vrienden, en is dus ook voor mensen zonder partner een optie. In mijn geval is die vriend toevalligerwijs de eigenaar van een Visbar in Amsterdam. Beet. Een naam dus met dubbele betekenis. Dat vonden wij zelf erg grappig.
Ter verduidelijking: hoe werkt het principe van Beetnight? Iedere maand verrassen wij elkaar met een dinerbestemming in Amsterdam, en heel soms daarbuiten. De spelregels zijn verder uitermate simpel: de locatie moet een gastronomische reputatie hebben en bij voorkeur hebben beide partijen er nog nooit gegeten. Vlak voor aanvang krijg je van de organiserende partij een of meer subtiele hints via de app, met als doel de locatie te raden. Lukt dat niet… nou, zover is het gelukkig nog nooit gekomen: we weten elkaar altijd te vinden. En zo werken we langzamerhand onze culinaire bucketlist af.
Vroeger had mijn moeder altijd vaste adresjes wanneer wij “de stad” ingingen, oftewel een nieuwe collectie zomer- dan wel winterkleren gingen kopen. In mijn herinnering was het in ieder geval altijd een feest van jewelste. Of het nu ging om een taartje bij de Bijenkorf (de grabbelton was op jonge leeftijd het hoogtepunt van de dag). Of om het befaamde broodje kroket bij Dungelmann (de Haagse tegenhanger van Holtkamp en minimaal zo populair in de Hofstad).
